تشخیص و تمایز بابزیا و تیلریا بر روی گسترش خونی رنگ‌آمیزی شده از طریق PCR

‌تشخیص پیروپلاسم‌ها بر روی لام‌های خونی و یا غده بزاقی کنه که از طریق روش‌های رنگ‌آمیزی گیمسا، فولگن و متیل–گرین–پیرونین انجام می‌پذیرد. این روش‌ها غیر اختصاصی بوده و با مشکلات متعددی مخصوصاً در حیوانات حامل همراه می‌باشند. روش تکثیر مکررDNA بر خلاف‌ روش‌های مذکور، اختصاصی‌تر و حساس‌تر می‌باشد. نمونه‌های خونی متعددی از قبیل خون با محلول ضد انعقاد EDTA، خون فیکس‌ شده در اتانول، گسترش‌های خونی رنگ‌آمیزی شده و غیر رنگ‌آمیزی شده برای استخراج DNAاستفاده گردید. DNA از نمونه‌های مذکور از طریق روش‌های استخراج و تخلیص DNA از قبیل روش فنل/‌ کلروفرم، روش TriPureو روش کیت‌، خالص‌سازی و با یکدیگر مقایسه گردید. DNA استخراج شده از نمونه‌های خونی با محلول ضد انعقاد EDTA با هر سه روش استخراج قابل تکثیر با ورشPCR بودند.DNA استخراج‌ شده از خون فیکس شده در اتانول با روش‌های فنل/ کلروفرم و کیت نیز قابل تکثیر با روش PCR بودند. اما در ارتباط با DNA استخراج شده از گسترش‌های خونی رنگ‌آمیزی شده و غیر رنگ‌آمیزی شده فقطDNA که با روش کیت قابل استخراج و تکثیر با روشPCR بود. نتایج نشان دادند که تشخیص تک یاخته‌ها در مقدار کمتر از 10‌ میکرولیتر خون حیوان آلوده با روش PCR ‌امکان‌پذیر می‌باشد. این نتایج مؤید این نظر است که تشخیص انگل های تک‌یاخته‌ای در گسترش‌های خونی رنگ‌آمیزی شده و غیر رنگ‌آمیزی شده از حیوانات آلوده ممکن است. همچنین نتایج حاصله طراحی روشی ساده برای جمع‌آوری نمونه‌های انگلی را میسر می‌سازد.مجله‌ تحقیقات دامپزشکی،1386، دوره 62، شماره 2،20‌-15.